Ik hou mijn adem in
Niet langer het hoofd gebogen, opent ze langzaam haar ogen
en kijkt me een ogenblik aan, ik zie de lichtjes in haar ogen staan.
In fragmenten wordt ze neergezet, haar brede handen, met daarin een sigaret.
In flarden van kinderverhalen, tracht ik haar terug te vertalen.
Ik hou mijn adem in
Kan ik haar beschrijven? zal haar oude beeld beklijven?
Ieder ziet haar met eigen ogen
Zij houdt alweer het hoofd gebogen.
maart 1995 , in aanloop naar afstudeerscriptie.