De kou van de autoriteit straalt van hem af,
zijn lach automatisch,
zijn regime zonder humor,
hij gebruikt ons om te komen waar hij wil zijn
De kou wordt gematerialiseerd als commando’s en
harde onderhandelingen
Allerlei argumenten passeren de revue
want alleen om hem, zo gelooft hij, zullen mensen het niet doen
Zijn kind krijgt ook deze kou aangeboden
een schijnveiligheid
ik ben je vader en ik moet voor je zorgen
maar uitgekozen heb ik je niet
Je wielen in plaats van je benen
rollen de hele dag zijn onmacht over de aarde uit
hij kan het niet stoppen, er is geen houden aan,
er is geen houden van
En zij lacht onbekommerd om de flauwste grappen
blij met zoveel aandacht die níet in rekening wordt gebracht
ze is blond en bijdehand
maar voor vader een rollend falen
9109 sjaanabel