Sinds ik terloops het boekje “Als je wegbent” van Marja Pruis (Groene Amsterdammer) in mijn boekenkast tegenkwam (weet niet meer waar ik het op de kop heb getikt) ben ik verslingerd aan Patricia de Martelaere filosoof (hoogleraar bij de KU te Leuven) en essay/romanschrijfster. Dat is ook wel de verdienste van Marja Pruis, die een mooie vorm voor de biografie van PdM heeft gevonden. Ze wilden anderen nieuwsgierig maken naar PdM, awel dat is haar gelukt!
Patricia geboren op 16 april 1957 (ook mijn bouwjaar) te Zottegem, Belgie en ze is overleden op 4 maart 2009. Ze is dus maar 51 jaar geworden.
Omdat haar oevre niet meer te verkrijgen is in de boekhandel (jammer , zou gewoon weer heruitgegeven moeten worden) ben ik fanatiek Marktplaats gaan bekijken en heb nu inmiddels al zo’n 16 boeken aangeschaft. Er is nog best wel veel van haar in omloop , bijna 10 jaar na haar dood. En volkomen terecht.
Op ieder moment dat het mogelijk is (tussen werk en beslommeringen door) verdiep ik me nu in haar verhalen, filosofische essays en romans. Ik prijs me gelukkig dat er ooit zo iemand als PdM bestaan heeft en dat ik haar nu kan lezen.
Vandaag heb ik de laatste essays van de bundel Wereldvreemdheid gelezen. Prachtige essays. Haar heldere denken en haar talent voor schrijven is van een uitzonderlijke kwaliteit. Nergens een woord teveel.
De werkelijkheid wordt er begrijpelijker van, omdat de teksten gespeend zijn van alle mogelijke denkfouten waar men dagelijks mee geconfronteerd wordt c.q. worstelt. Maar daarnaast onthult zij juist daardoor het mysterie van die werkelijkheid. Zo is er een verhandeling over het oosterse begrip “bewustzijn” versus het westerse begrip ” bewustzijn”.
Veel westerlingen trekken naar de oosterse filosofie. Ik heb het altijd moeilijk gevonden om sommige begrippen uit de oosterse filosofie goed te kunnen begrijpen met mijn westerse achtergrond. Om mij heen zag ik dat veel mensen een bepaald mengelmoesje creëerden om vervolgens te bewijzen dat het allemaal eigenlijk op hetzelfde neerkwam.
Dat doet het niet en daar ontstaat vaak de Babylonische spraakverwarring in “spirituele clubjes”, waar zelfs de spirituele leraar met oosterse achtergrond ook nog wel eens in verstrikt dreigt te raken. Kortom verwarring alom, leidend tot een nog grotere verwarring bij de hedendaagse moderne mens met soms grote gevolgen voor de onderlinge contacten.
(voorbeeld : de misvatting over de praktijk van het “onthechten” met als resultaat liefdeloze omgang met medemensen) .
PdM heeft zich gedurende haar veel te korte leven, verdiept in het Taoïsme en daar ook een boek over geschreven. Dat ervaar ik nu als een geweldige steun. Dankzij haar kan ik nu verder doordringen en handen en voeten geven aan mijn unheimische gevoel over de kern en sommige begrippen van de Tao. Het begrip wu-wei (doen door niet te doen) wordt zo eenvoudig maar secuur door haar uitgelegd ! Ik lees nu al sinds mijn 16e over allerlei boeddhistische stromingen en beoefen ook meditatie sinds 2000, maar de verdieping die ik nu via PdM heb gekregen is uniek en nieuw.
Boeken van PdM : Zie foto boven en daarnaast Verrassingen (essays) en het essay : Wie is er bang voor de dood ?
Naast het mooie boekje van Marja Pruis :” Als je wegbent”