Vandaag met een vriendin, die mijn fascinatie voor de ontwikkeling in het huidige Amerika deelt, de film van Michael Moore bekeken. Uiteraard was het een typisch Michael Moore product, met the usual manipulations, echter nog altijd is wat hij laat zien zeer “devastating”. Ik dacht dat ik al veel wist over het amerikaanse stelsel, maar toch is door deze film me weer meer duidelijk geworden. Een absolute aanrader om te gaan zien. Toen we na twee uur en 10 minuten de bioscoop verlieten waren we een beetje misselijk. We spraken naar aanleiding van de film over de vele gedaantes die de werkelijkheid kan aannemen. Steeds meer kun je leren te doorzien welke spelletjes er gespeeld worden. Spelletjes die Trump in het volle licht speelt. En waar iedereen intrapt. Zo ook op de werkplekken waar wij los rondlopen. Menselijk gedrag neemt soms zeer manipulerende vormen aan. En we worden bespeeld, doordat er mensen zijn die onze gevoeligheden lezen en er op uit zijn om ons in te kapselen in hun web. Het kleeft en plakt en het is moeilijk loskomen als je eenmaal verstrikt bent geraakt. Ze zorgen dat je je medeplichtig waant, wanneer je eenmaal ontdekt dat je weg wil. Recent ben ik uit zo ’n web ontsnapt. Het boek List en Leugen Maria Konikova heeft me de methoden doen inzien die zulke figuren gebruiken. Ik zie het Trump ook doen en wat dat met zijn omgeving doet. Dat heeft mijn fascinatie voor Trump ook wel doen ontstaan, zoals Michael Moore het stelt : Je wilt uitvinden “What the fuck happened ! ” Het wordt me wel steeds duidelijker. Enge mechanismen, die steeds in andere gedaanten terugkeren.