Lopen om het hartchakra te helen lopen door de wei en door het bos lopen irgendwo, wat kan ut schelen lopen gewoon lopen laat het los lopen door velden & langs wegen lopen in een monotome tred lopen in de regen door de stegen lopen later pas naar bed lopen langs de lange lindelaan lopen […]
Soms ben ik één en al kloppend hart niet wetend waar ik mijn gedachten heb gelaten mijmerend over wat de liefde zou hebben gebracht Soms zweef ik boven de grond niet wetend wat te doen met mijn voeten dromend van het leven wat had kunnen zijn Soms loop ik met mijn hoofd in de wolken
De weg is nieuw het pad nog onbetreden geen heg of struik is mij vertrouwd Ik zie de afgrond en heb tot God gebeden mijn angst is ongegrond en oud De vrije val de onbekende diepte de nieuwe ruimte rondom mij De nieuwe kans nu weg met het verleden de toekomst lonkt en ik ben
Such a lovely women Wat me bijbleef na mijn bezoek was die zacht doordringende allesomvattende energie Meanderend door de ruimte En toen ik wegging met tegenzin, meanderde het nog steeds met me mee All the way home, waar het bleef meanderen totdat ik het opmerkte what a lovely women ! Zo’n energie kan alleen voortkomen
Een goed gesprek Het kost moeite om mensen te vinden, waarmee je werkelijk ‘van gedachten kunt wisselen’ Armoedig zou het zijn om alleen maar van gedachten te wisselen. Een gesprek is toch een wederzijds stimuleren tot communiceren, interpreteren, analyseren, overdenken, poneren, internaliseren, zoeken naar overeenkomsten en verschillen. Filosoferen, trachten te doorgronden wat de ander beweegt
Nog altijd lééfde Els Verscholen in haar binnenwereld met af en toe een teken van leven Een oogopslag; haar lege blik om mij gericht het vasthouden van mijn hand; een glimlach op haar gezicht haar hoofd leunend tegen ’t mijne aan een humorvolle zin, ineens volledig te verstaan woorden als ‘au’, ‘fantastisch’, ‘grandioos’ of ’toe
De kou van de autoriteit straalt van hem af, zijn lach automatisch, zijn regime zonder humor, hij gebruikt ons om te komen waar hij wil zijn De kou wordt gematerialiseerd als commando’s en harde onderhandelingen Allerlei argumenten passeren de revue want alleen om hem, zo gelooft hij, zullen mensen het niet doen Zijn kind krijgt
De drang waarmee ze over straat loopt, doet mij mijn blik richten oude vrouw, grijze knot, zomerjurk, pantoffels, mitella om de hals Ik steek de straat over, daar ontmoeten we elkaar, mevr. s. ze beantwoordt vriendelijk mijn lach en zegt dat ze in Rotterdam woont, in Blijdorp, ze kijkt uit op het Vroesenpark,
Ik hou mijn adem in Niet langer het hoofd gebogen, opent ze langzaam haar ogen en kijkt me een ogenblik aan, ik zie de lichtjes in haar ogen staan. In fragmenten wordt ze neergezet, haar brede handen, met daarin een sigaret. In flarden van kinderverhalen, tracht ik haar terug te vertalen.
A a n d e z y l y n v a n d e o n m a c h t vertrouw ik hem aan die jonge meisjeshanden toe 1995