Gedicht: Zusters

Met gelijktijdige ogen
dachten zij hetzelfde land te zien
door de werkelijkheid bedrogen
was het slechts hun kleur misschien?

een gezamenlijk verleden
maakten zij dezelfde reis?
omkijkend vanuit het heden
heeft hun jeugd eenzelfde prijs?

soms zie zij in haar zusters ogen
moeder lachend voor zich staan
vader , ijzig onbewogen
voelt het weer als Tuinlaan aan

en toch zijn hun herinneringen
een kostbare getuigenis
horen zij hun moeder zingen
alsof het plotseling weer is

Met gelijktijdige ogen
dachten zij hetzelfde land te zien
door de werkelijkheid bedroge
was het slechts hun kleur misschien?

sjaanabel
11feb97

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *