…but inside this old carcass a young girl still dwells
And now and again my battered heart swells
I remember the joys, I remember the pain,
I think of the years, all too few-all too fast,
and accept the stark fact that nothing can last.
So open your eyes, nurses, open and see,
Not a crabbit old woman, look closer –
Written bij an old woman, who died, quietly and alone in the geriatric ward of an Irish hospital.
Vrij vertaald door Sjaan Abel: (1997)
… Toch huist in dit oude karkas nog een jonge meid
en mijn gekreukte hart leeft op van tijd tot tijd
wanneer ik denk aan vroegere vreugde en vroegere pijn
dan kan ik weer helemaal in die tijd teruggekeerd zijn
de jaren overdenkend, hoe kort toch en hoe snel
Niets is er blijvend, dat leer je dan wel
Dus kijk nog eens goed, zuster, kijk kijk kijk
en zie Mij
verborgen in het kribbige vrouwtje waar ik op lijk
Geschreven door een oude vrouw, die overleed, alleen en eenzaam op een geriatrische afdeling van een Iers ziekenhuis