Nog altijd lééfde Els Verscholen in haar binnenwereld met af en toe een teken van leven Een oogopslag; haar lege blik om mij gericht het vasthouden van mijn hand; een glimlach op haar gezicht haar hoofd leunend tegen ’t mijne aan een humorvolle zin, ineens volledig te verstaan woorden als ‘au’, ‘fantastisch’, ‘grandioos’ of ’toe […]
De kou van de autoriteit straalt van hem af, zijn lach automatisch, zijn regime zonder humor, hij gebruikt ons om te komen waar hij wil zijn De kou wordt gematerialiseerd als commando’s en harde onderhandelingen Allerlei argumenten passeren de revue want alleen om hem, zo gelooft hij, zullen mensen het niet doen Zijn kind krijgt
13 juli 2018 Tante is gisterochtend overleden. Ze leed al ongeveer 12 jaar aan Lewy Body dementie. (dementie met Parkinson achtige elementen). In de volksmond heet dat “diep dement” en bedlegerig. Ze moest met alles geholpen worden en verzorgd aan de wonden die ontstaan waren door haar slechte lichamelijke conditie en het liggen. “Doorligplekken”. Acherm,
-een diep doorgronden van de menselijke aard, existence, hoe zit de menselijke hart-geest in elkaar : Nature of Mind- Doen door niet te doen betekent het letterlijk. Al tijden probeer ik de essentie van wu-wei (Taoïsme) te “pakken” Nu ben ik op een boek gestuit, die deze grondhouding afzet tegen het tijdperk waarin deze is
Reeks : Wu Wei deel 1 moreel charisma Read More »
De drang waarmee ze over straat loopt, doet mij mijn blik richten oude vrouw, grijze knot, zomerjurk, pantoffels, mitella om de hals Ik steek de straat over, daar ontmoeten we elkaar, mevr. s. ze beantwoordt vriendelijk mijn lach en zegt dat ze in Rotterdam woont, in Blijdorp, ze kijkt uit op het Vroesenpark,
Ik hou mijn adem in Niet langer het hoofd gebogen, opent ze langzaam haar ogen en kijkt me een ogenblik aan, ik zie de lichtjes in haar ogen staan. In fragmenten wordt ze neergezet, haar brede handen, met daarin een sigaret. In flarden van kinderverhalen, tracht ik haar terug te vertalen.
A a n d e z y l y n v a n d e o n m a c h t vertrouw ik hem aan die jonge meisjeshanden toe 1995
Helemaal in zichzelf gekeerd, verdiept in onbekend gedachtengoed sluit zij haar leven langzaam af, voordat ze sterven moet. Zij krijgt de tijd voor sterven , de keuze om te gaan, we weten niet meer door te dringen, wij , die aan haar zijde staan. We kunnen haar slechts laten, in
Vertel me je verhalen hoe je je leven hebt geleefd ik tracht ze te vertalen, zodat ut jou een spiegel geeft. Ik zie je erin kijken, je ogen spieg’len mijn gezicht je blik niet te ontwijken, als spiegel op mij gericht. Mijn spiegel van dubbelglas, waarin ik kijk met
spiegel van dubbelglas Read More »
Je neemt de weg naar het licht, een glimlach op je innerlijk gezicht, we doen je open ogen dicht. Te lang al duurt de strijd, hoe snel ook in de tijd de dood je ziel bevrijdt Als achterblijvers kijken wij, je maakt je uit je lichaam vrij, jouw leven plotseling voorbij………………………… We